Verboden Fruit
In het late avondprogramma praten twee Italianen over het keurmerk voor echte Italiaanse restaurants. Dat deze restaurants aan strenge eisen moeten voldoen is voor mij geen verrassing. De diepvries pizza, door de redactie opgewarmd wordt met veel theatrale gebaren afgewezen. Met ambivalente gevoelens kijk ik naar de keurmeesters. Het is toch vaak het moment om te zappen, als iemand mij op gewichtige toon vertelt wat moet en vooral niet mag bij het koken. Maar het gaat hier niet om mijn keuken en ik snap ook dat tradities belangrijk zijn in echte restaurants, dus ik blijf kijken.Zelf hang ik ook aan de recepten van mijn Indische familie. Longtong, kleefrijst in blokjes, maak ik nog steeds exact zoals mijn oma het mij geleerd heeft. Tweemaal een half uur koken. Overdreven lang voor rijst, maar ik zal het zo de rest van mij leven blijven doen. Toch experimenteer ik ook met de recepten. Bloemkool met rendangsaus, pittig gebakken krieltjes en frikadel. De Indische variant op het Hollandse avg’tje. Of andersom, asperges met sambal goreng ham met kokos en veel citroengras. Opvallend weinig Indo’s heb ik in mijn klantenkring. En als er tantes en ooms komen eten, dwingen zij mij “niet al die rare fratsen” af. Mijn gado², voorheen gado gado geeft ik graag een LHBTI tintje met rode punt paprika, en het oranje zoete aardappel. Oom Rien mopperde vorig zomer bij de familie barbecue dat gado gado hooguit de kleuren groen en geel mogen bevatten. Mijn keuken is best wel wennen voor de familie.
Hier in huize van de Kook woont ook een docent levensbeschouwing. Zij leert mij alles over Eva die Adam verleidde met een appel en ik kook met alle liefde voor haar. Mijn nasi goreng, met verse gember, knoflook, een pepertje, komijn- en korinaderzaad uitgebreid in de vijzel fijngemalen. Met koud gekookte rijst van gisteren, verse groente fijngesneden en ketjap manis. De eerste paar keren als we dit aten, probeerde ik haar te tackelen tussen de tafel en het keukenkastje, om te voorkomen dat ze de maggi te pakken kreeg. Maggi in mijn nasi goreng vol met familietraditie! Maar ja, zij is opgegroeid in de Achterhoek. Fantastische keuken, maar de kipkerrie uit haar jeugd zal wel wat smaakversterker nodig hebben gehad en die gewoonte tackle ik er niet meer uit. Ik wil hier in huis ook niet als de autoritaire Siciliaans mamma bekend staan. Dat soort schreeuwerige, betweterige types ontwijk ik zelf ook zoveel mogelijk.
Op het achterhoek spektakel in Ulft kochten ik bij een foodtruck een pizza fritta. De naam zegt het al, een gefrituurde pastei met pizzavulling. Deze krijgt vast niet het Italiaanse keurmerk van de beide heren uit het praatprogramma is mijn inschatting, maar ik bestelde er nog één.
En nu weet ik alles over de verleidingen die Eva niet heeft kunnen weerstaan. En ook weet ik dat de appel misschien geen appel was maar een niet nader te bepalen vrucht. Voor de Italianen was het vast een ananas…of nog erger, een ananas uit blik.
Reacties
Let op: HTML wordt niet vertaald!